Ik ben zelf ook wel meer van de wandeltochten. Ik vind het plezierig een nieuwe omgeving te ontdekken of te genieten van de natuur. Net een jaar bezig met geocaching, voel ik me nog steeds een newbe, alhoewel we de afgelopen tijd veel verschillende type caches hebben mogen zoeken en vinden.
Nu krijg ik dus de neiging mee te gaan in de discussie, dat oppikkers wat flauw zijn, te eenvoudig, vaak niet creatief verstopt (de uitzonderingen zijn er natuurlijk ook). Het is allemaal natuurlijk persoonlijke smaak..
Nu was het enkele weekenden geleden zo dat we boodschappen gingen doen in Vianen. We hebben al enige tijd weer last van blessures, dus lekkere lange wandelingen zijn nu niet aan de orde, helaas. En omdat we op zo'n saaie, grijze en regenachtige zondag, de boodschappen gingen doen en we ook wel zin hadden in enig vertier, besloten we te kijken naar een geocache in de buurt van de winkels.En omdat een flinke ronde lopen er niet inzat, keken we naar een traditional. We kozen de geocache ´Vianen - Merwedekanaal´. En omdat het ook nog regende, waren we van plan dit met de auto te gaan doen. Als aan de ene kant de nice-to-have-geocache-lijn is: 'prachtige natuurwandelingen met creatieve caches', was dit weer aan de andere kant van de lijn: 'met de auto ernaar toe rijden en oppikken'.
We stapten in de auto en gingen op weg, ruitenwissers aan, het regende niet hard en ook niet zacht. Na een tijdje kwamen we in Vianen en gaf de routeplanner de afslag naar rechts aan om bij de winkel te komen. Hier kozen we, met de iphone gelocked op de cache een andere richting. Binnen een paar minuten waren we op locatie. In dit geval was het letterlijk de auto parkeren en je zat in de buurt van de cache. Voor ons ideaal, we hoefden slechts enkele meters te zoeken en als snel vonden we de cache.
Ik moet zeggen, ik denk nu toch wat genuanceerder over oppikkers, zelfs eentje die je met de auto doet. De combinatie auto-caching zal nooit een echte hobby van ons worden, maar ik moet toch zeggen dat het vinden van de cache me op een één of andere manier toch een bepaalde vorm van vreugde gaf. 'Yes, we hadden hem gespot'.
De geocache locatie is waarschijnlijk vooral ook leuk voor lokale geocache bewoners, ik schat in leuk als je een wanddelinkje vanaf het dorp wil doen. De locatie is niet van ongekende natuurlijke schoonheid (en ook niet lelijk, maar ligt in het dorp). Ik moet wel weer zeggen dat het Merwede-kanaal waar de geocache lag, toch wel weer iets anders is dan de sloot achter ons huis die ik gewend ben, en dat is dan toch weer leuk. De geocache is niet heel speciaal of creatief verstopt, maar ja, we hebben hem wel kunnen oppikken.. En de reis ernaar toe, voor ons per auto, tja, dat is ook vrij apart, misschien wel decadent. Maar we hebben er wel een blokje voor omgereden.
Mijn conclusie is dat het gewoon vinden van de cache al voldoende positieve gemoedstoestand geeft, om het leuk te maken. Toegegeven, de ambiance van de auto en de locatie maakten niet dat we in een uitbundige verrukking en vervoering raakten, maar blijkbaar vonden we het toch gewoon leuk. Ik kan er niet meer of minder van maken.
Misschien heeft het ook te maken met schaarste. Als we niet de mogelijkheid hebben om die mooie wandelingen te doen, en die leuke puzzels op te lossen, wellicht zelfs niet veel tijd hebben, dan kan het juist een beloning zijn om toch met de auto een traditional te zoeken die je makkelijk kan bereiken. Dan wordt deze ene cache beleving toch weer iets speciaals: honger maakt rauwe bonen zoetMisschien is dat ook de reden waarom mij van die hele lange trails niet aantrekt. We hebben een keer een trail gedaan, van een stuk of 8 caches door een mooi landschap, dat vond ik eigenlijk wel leuk. Maar trails van meer dan tien caches, er zijn er zelfs van meer dan vijftig, prikkelen mijn schaarste systeem duidelijk niet. het voelt als elke dag pannenkoeken eten, op een gegeven moment heb je er genoeg van. De honger is weg, je lust geen rauwe bonen meer.
Maar misschien denk ik hier wat ongenuanceerd. Ik heb eigenlijk nog nooit een lange trail geprobeerd...
Geocachen
Voer voor psychologen
Johan
De kwestie is natuurlijk helemaal niet of je het leuk vindt of niet, en of smaken verschillen. Dat is vanuit de cacher geredeneerd, en vanuit het minimum wat hij nog leuk vindt om te vinden. Je moet deze kwestie vanuit de legger benaderen: als je nou toch een cache legt, dan kun je er toch beter maar iets van maken?
BeantwoordenVerwijderenHet gaat over de trots en het zelfrespect van de legger, en zijn wens de bezoeker te vermaken.
Diederikus
Vorige maand kon ik geen kaarten meer krijgen voor een recital van Marc-André Hamelin. Het is echter niet bij mij opgekomen om dan maar naar een concert van Frans Bauer te gaan. Geen kwestie van smaak, maar van voedingswaarde.
BeantwoordenVerwijderen@Diederikus, ik ben het eens dat ook de cachelegger hier een keus heeft, en die is waarschijnlijk ook persoonlijk. Ikzelf ben wel van het leggen van kwaliteitscaches, maar ben niet gaan vergelijken met andere caches. Ik leg gewoon omdat ik denk dat het leuk is. Ik heb er nu twee liggen, ze worden goed bezocht, ze hebben favo's, maar dat zie ik ook bij sommige oppikkers. Overigens: Een interessante vraag: wat bezielt een cache legger om een cache te leggen en van welke kwaliteit...
BeantwoordenVerwijderen@GeoWolf: de voedingswaarde leer je pas kennen nadat je het geproefd hebt, soms zit de smaak in een onverwacht gerecht (en soms valt hij alsnog tegen). Ik ben het met je eens dat ik soms sommige gerechten niet probeer. Zonder oordelen ben ik nieuwsgierig hoe oppikkers tot stand komen. Ik kan me niet voorstellen dat deze neergelegd worden door de CO met een negatief uitgangspunt. Ik denk dat bij elke CO een verwachting is dat zij een bijdrage leveren aan de community. En dit wordt bevestigd door ''founds'. Misschien een mix van smaak en voedingswaarde? Zoals je soms ook een patatje met mayo neemt?
BeantwoordenVerwijderenMijn ervaring van deze zomer:
BeantwoordenVerwijderenWij zijn gaan geocachen omdat wij ouder worden, de bergen niet meer aankunnen en geen lust hebben om langer dan 5 uur in de auto te zitten. (trouwens mijn wederhelft kan dit niet meer aan en ik heb helemaal geen lust om zo lang achter dat stuur te zitten...)
Dus wij blijven in ons eigen mooie landje in onze Ardennen, geocachen staat natuurlijk op het programma en we hebben ervan genoten.
Nu moet je altijd rekening houden met een echte regen dag, dus wat had ik gedaan:
"Ik had op voorhand een geocache toer voorbereid die je met de auto kon doen en geloof me daar is werk aan: de baantjes onderzoeken, parking plaatsen doen."
Ik was blij dat we dit hadden opgemaakt en hebben er gebruik van "moeten maken".
Oh, ja ik heb ook andere gedaan o.m. een 2x 4.5.
En over het niet vinden: ik vermeld altijd een Not Found als ik het niet kan vinden...Daar sakkeren we wel, gaan soms zelfs terug de dag nadien en hebben daar evenveel plezier in dan in de anderen. Maar af en toe een gemakkelijke helpt ons de moed erin te houden.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenIk vind dat een geocache bedoeld is om een mooi, interessant of leerrijk plekje in de kijker te zetten. Zo heb ik al meerdere leukje plekjes zelfs in eigen streek ontdekt die ik anders nooit gevonden had.
BeantwoordenVerwijderenDoet een geocache dat niet, dan moet hij op zijn minst zo creatief of leuk zijn, dat de cache een meerwaarde op zich is.
Maar ik denk dat dit een zelf-oplossend probleem is: zomaar een potje achter een boom die ook dient als de pispaal van de naburige hond of ontlastplek van de passerende wielertoerist, zal niet meer krijgen dan een "Goed gevonden" log zonder favorieten. De cache eigenaar zal het beu worden zijn log te verversen, omdat hij er het plezier niet meer van inziet, en de cache zal niet lang overleven.
Maar het zijn vaak beginnende cachers die zo hun eerste pot leggen, en ze zullen hopelijk inzien dat net dat beetje meer hun ook meer voldoening zal geven.
Maar vergeet niet, makkelijke caches moeten er ook zijn, in mijn beginfase was mijn eerste zoekpoging een 3-ster, en had de hobby al bijna vaarwel gezegd door een "did-not-find".