De kennismaking met de andere kant

Deze week had ik een weekend met vrienden en familie in de Ardennen. Onder de vrienden waren een aantal geocachers. Erg leuk, ik keek er al ver van te voren uit om in een groepje vrienden een geocache te vinden. We besloten zaterdag ochtend een cache te zoeken die vlak bij ons huis was geplaatst. En ik kon meteen de Garmin gps uitproberen die ik vlak daarvoor voor mijn verjaardag heb gekregen. We liepen een klein eindje op weg, en na een kwartiertje was hij gevonden. Maar wat daar vooraf aan ging...



Een Garmin etrex 30. Dit is z´n apparaat, speciaal gebouwd voor maar één functie: het werken met gps coördinaten en het uitstippelen van routes. Vrienden van mij hebben zo'n ding, en in het veld zie ik menig geocachers ermee lopen. Onder vrienden heb ik altijd duidelijk gemaakt dat ik geocachen heerlijk vond, met mijn iPhone wel te verstaan. Er was altijd een beetje discussie tussen de gps liefhebbers, en ikzelf als verwende iPhone aanhanger. Met een paar klikken was ik altijd direct op weg, en mijn geocache vrienden tuurden naar een scherm, moesten allerlei handelingen verrichten voordat ze gingen lopen. Ik had altijd grote vraagtekens of zo'n gps geval wel voordelen bood. Het werd echt zo'n principe discussie, zo eentje waar het niet meer gaat om naar elkaars argumenten te luisteren en wellicht je mening iets bij te stellen, maar om punten te scoren. Zo'n discussie ging niet meer over de inhoud, maar de kracht van het winnen. Echt zo'n stoere mannen discussie onder elkaar, met een lach en een knipoog.

Het was dus even slikken, toen ik. 's morgen heel vroeg, rond 6.30, want ik moest vroeg naar het werk, met een ontbijtje op bed, inclusief vers geperst sinaasappelsap, verjaardag kaarsje erbij, zingende kinderen, je wordt nu eenmaal maar één keer vijftig jaar, als verassing, na zorgvuldig verwijderen van het vrolijke verjaardagsinpakpapier van het doosje, zag dat ik een Garmin gps kreeg. 'Omdat ik geocachen zo leuk vond', riepen mijn partner en kinderen, 'en dat dit precies het cadeau was, waar ik op zat te wachten'.

Ik kreeg al een opmerking nog voordat ik aan het werk ging: je ziet er helemaal niet blij uit. Ik zat meteen al bij het uitpakken  in een dilemma, wat moet ik nu vertellen? Ik waardeer het cadeau, omdat het uit een goed hart komt, en dat er echt gedacht werd dat ik hier heel veel plezier van zou krijgen. Aan de andere kant liep ik altijd heerlijk met mijn iPhone. 'Ja, want je vind geocachen zo leuk, dat we maar meteen de duurdere variant hebben gekocht omdat daar veel meer mee kan'. Oeps, Sociaal dilemma, het is een duur cadeau. 

Toen ik voorzichtig duidelijk ging maken waarom ik niet meteen in juichen uitbarstte, hoopte ik dat ik iets  zou horen dat dat kan gebeuren, en dat zij dat niet erg zouden vinden. Ik een toezegging te horen zoals: `Ah, dat maakt toch niet uit, dan ruilen we toch. jammer voor je, we dachten dat je het echt leuk zou vinden. Het gaat toch om jou, kopen we er iets anders leuks van, gaan we gezellig iets samen uitzoeken`. Maar ja, die vlieger ging niet op, het apparaat was niet meer te ruilen.

Toeval bestaat niet. Blijkbaar is er in het universum een kracht die me koppelt aan het apparaat. Tja, dus het beste er maar van maken. Dit wordt mijn kennismaking met een andere kant van geocaching.

Ik zette het apparaat aan en een klein schermpje lichtte op. Hierop kwam een menu tevoorschijn. Hoe ik ook met mijn vinger veegde over het schermpje, geen beweging in te krijgen. Toen kwam ik erachter dat het scherm niet drukgevoelig was, Om door het scherm te navigeren was een klein zwart pookje rechtsboven op de gps geplaatst. Hiermee kon ik door het menu scrollen.





Ah, ik zie een geocache knop in het menu. Ik selecteerde de optie. Maar: er was geen lijstje met geocaches, alleen een leeg scherm. Hè, hoe kan dat nu? Op mijn iPhone heb ik die standaard in een lijstje, die haalt hij direct van geocaching.com op. Wat doe ik verkeerd? Maar na veel klikken en scrollen, kwam ik er niet achter. Na enig zoekwerk blijkt dat  je eerst een query moet maken op de website. Als je geen premium lid bent kan dat al niet. Maar, dat was een meevaller, gelukkig kreeg ik op mijn verjaardag ook van een vriend een 'premium' lidmaatschap. Op zich al erg leuk, maar helemaal leuk dat ik direct iets kan doen met de gps.

Na heel veel lezen kwam ik erachter dat je met een query niet even op een knop drukt 'zoek geocaches'. Je kunt bijvoorbeeld geen plaatsnamen intikken. Je moet van de plek waar je geocaches wilt vinden de coördinaten gaan zoeken op internet. Nu wist ik dat ik naar de Ardennen ging, dus met google maps naar de Ardennen, en mijn eigen woonplaats was ook snel gevonden. En bovenin de ´url´, ergens tussen allemaal codes en een heleboel &-tekens zag ik iets staan wat op een coördinaat lijkt. Maar wel in een formaat, die de query niet leek te pakken. Dus op zoek naar een andere website, waar ik het coördinaat weer kan omzetten die de query wel begrijpt. Na twee dagen puzzelen had ik een query gemaakt, waarbij ik eindelijk geocaches in de Ardennen en bij ons in de buurt zie staan.

Daarna, lees ik een paar pagina's verder, moet je op een link klikken om een bestand, die de geocaches bevat,  te downloaden. Hierin zitten alle geocaches uit de query. Ik heb het bestand gedownload naar mijn computer. Dan ben je nog niet klaar, want het bestand moet ook nog van de computer op het gps apparaat gezet worden, anders heb je er natuurlijk niets aan. Dat was een hele tour. Het gps apparaat heeft een USB kabel, en wanneer je die in de computer stopt gebeurt er eigenlijk niets. er blijken geen stuurprogramma's op de computer te staan die het gps apparaat mogelijk maakt met de computer te communiceren. Ik kwam op een site waar info staat waar je die drivers kan downloaden. Na het downloaden moest het stuurprogramma geïnstalleerd worden, en jawel hoor, gelukkig herkende de computer de GPS nu wel. Ik kreeg een mapje waarin ik het cache bestand kon plaatsen.

Ik bewoog het navigatiepookje op het apparaat naar de knop 'geocaches', en daar staan de geocaches die ik had gedownload. Ik koos een cache. De tekst wordt weergegeven in hele kleine letters. Mijn ogen zijn de laatste jaren sterk achteruit gegaan, dat is ook de reden dat ik een iPhone 6 plus heb gekocht, die heeft een lekker groot scherm met grote letters...

Echter, het gps scherm van het gps apparaat is van de grootte Nokia telefoon, toen  Nokia nog de standaard was (sommige herkennen dit ding van heel lang geleden). Die tekst kan ik zonder bril niet lezen. En niet alleen kleine letters, maar ook een grove resolutie waardoor de letters uit blokjes lijken te bestaan. Mijn gedachten gingen uit naar de Atari, Commodore 64 en de eerste XT PC. Menigeen zal dit niets zeggen, en dat zegt al genoeg, zou oud zijn die dingen, en de letters lijken erg uit die tijd.

Dan maar naar het kaartje bij de geocache kijken, je wilt toch vooruit. Daar kom ik er al snel achter dat het kaartje van het gps apparaat zo grof is, dat alleen de hoofdwegen van Nederland erop staan. Na weer veel internetpagina's lezen kom ik erachter dat je kaarten moet kopen. Ok, dus eerst moet je zo´n gps apparaat aanschaffen, dan ben je verplicht elk jaar een premium lidmaatschap af te nemen, en dan moet je ook nog kaarten kopen. Geocaching wordt zo een dure hobby. 

Maar gelukkig was er een oplossing: je kunt ook gratis kaarten op internet vinden. Je komt dan op een website en krijgt dan een hele mooie wereld kaart en je kunt dan stukjes land één voor één downloaden. Deze moet je in een mapje op je gps zetten, nadat je je gps weer aan de computer hebt aangesloten (gelukkig had ik de drivers al geïnstalleerd). Na één voor één stukken va de kaart van Nederland en België te selecteren worden de bestanden gedownload. Gelukkig hebben we snel internet. Daarna kopieer ik ze naar het apparaat. Blijkbaar zijn het grote bestanden, dat duurt vrij lang, maar het positieve is dan wel dat je heel veel detail informatie hebt

Tja, een lang verhaal en nog geen cache gelopen. Ik bel mijn beste geocache vriend op om hulp. Gelukkig krijg ik hulp: "Neem hem mee naar de Ardennen, dan laat ik zien hoe het werkt."

Hier staan we dan, in de Ardennen. Het logboekje in de ene hand, het gps apparaat in de andere hand, bril in mijn zak, en de iPhone met opzet thuisgelaten. Op weg naar een geocache die slechts een paar honderd meter verder ligt Deze eenvoudige traditional hebben we kunnen vinden, deze lag in de richting van deze tank. Toeval of niet, maar de tank symboliseert de eerste overwinning, en misschien ook wel de overwinning van het loslaten van de de aloude geocachers-onder-elkaar discussie: iphone versus GPS apparaat.

Het loggen op de GPS blijkt ook niet eenvoudig. Want dan moet je met een soort pookje de letters selecteren om een zin te maken, je moet daarna het logbestandje van je gps op de computer zetten en daarna weer via een premium lidmaatschap inlezen op de geocaching.com site, of zo iets. Ik heb het eerlijk gezegd niet eens geprobeerd. Ik heb, na terugkomst in ons huisje, mijn iPhone gepakt, en ik heb gelogd. Heerlijk, het werkte meteen, doeltreffend, en met veel gemak.

Ik vermoed dat ik op een dag een blog maakt waarin ik dit gps apparaat de hemel in prijs, als ik dat ding goed door heb. Immers, ik had ook als hobby gewoon kunnen wandelen, dat kost het minste tijd en moeite, en ik wordt blijkbaar ook blij door een extra element aan toe te voegen die geocaching heet, daardoor is de wandeling ook niet eenvoudiger en met veel gemak: Waarom zie ik het Garmin GPS apparaat niet als een extra puzzel? Dat snijdt ook hout?  Daar wil ik even over nadenken. Tot dan sta ik nog een beetje in de weerstand. Wat kost zo´n apparaat een boel extra energie en geld.

Het verhaal is natuurlijk genuanceerder. Er zitten vast nog functies op het apparaat die ik niet heb uitgeprobeerd. Hij schijnt waterdicht te zijn, Je kunt makkelijk projecties maken en van coördinaatstelsel wisselen. Allemaal handige foefjes voor de echte technische geocacher.

Het apparaat ligt ondertussen in de kast. Maar hij komt er vast af en toe uit. Want ik wil graag ontdekken wat maakt dat zoveel geocachers zo tevreden zijn over het gebruik. Dat kost enige energie. In eerste instantie vooral de energie om de weerstand om te draaien naar het gebruiken en uitzoeken wat er nu zo geweldig is aan zo'n kastje. 

In een eerdere blog schreef: schreef ik dat hoe meer energie je in iets steekt, hoe meer het je eigen wordt en je er juist verknocht aan raakt. Dus het komt dus vast allemaal goed. Wordt vervolgd...

Geocaching
Voer voor psychologen