Making of: Afhankelijk van het weer...

Ik weet niet hoe het zit, maar opeens haal je het idee in je hoofd om van elk type cache er eentje te gaan maken. Waarom eigenlijk? Een soort obsessie voor lijstjes? Is het om een doel te creëren, net  zoals het lopen naar een cache een doel op zich is en een wandeling opeens meer tevredenheid geeft? Ben ik daar afhankelijk van, laat ik me er door sturen? Of probeer ik grip te krijgen op oorzaak en gevolg, die er in feite niet is. Of laat ik me beperken door een afhankelijkheid. Wat het ook is, in oktober verscheen onze tweede cache: 'Afhankelijk van het weer...'.

We hebben eerder deze zomer een cache gemaakt, 'de vijf elementen'. Dat was erg leuk om te doen. Er wordt regelmatig op gelopen. Als cachelegger merk ik dat ik het vooral leuk vind om de logs te volgen. We merken dat de meeste cachers echt hun best doen om een leuke log achter te laten. We lezen die met veel plezier. Een nieuwe uitdaging kwam al snel naar voren, we willen van elke type, op de geocachekaarten uitgedrukt in kleuren, een cache maken. De vijf elementen is van de kleur oranje (multicache). En de tweede cache die we maken is een mystery en dus eentje van de kleur blauw...

Deze tweede cache, een mystery cache, is een cache die je grotendeels kan oplossen door een goede thuisvoorbereiding. Er zit een puzzel aan vast, die je moet oplossen, en die geeft je een aanwijzing waar de cache zich bevindt. 

Voor ons begint het met het bedenken van een puzzel. Ik denk na over het onderwerp van de puzzel. Maar ja, hoe laat ik me inspireren? Ik probeer iets te vinden waar ik voldoende van af weet, maar ook weet dat geocachers via internet of andere bronnen de puzzel zouden moeten kunnen oplossen. Nu heb ik een breed scala aan hobby's, dus ik kan gelukkig putten uit veel mogelijkheden. 

Gek eigenlijk, ik merk dat ik vooral origineel wil zijn. Alsof dit een extra lol aan het project geeft. Ik merk vaker dat ik me wil onderscheiden. En ook dat ik erg ben van 'zelf doen en uitvinden'. Bijna als een klein kind die voor het eerst zijn veters kan strikken. Blijkbaar geeft me dit bestaansrecht, maak ik me er op een één of andere manier afhankelijk van. Misschien vanuit een bepaalde overtuiging dat dat zo moet zijn. Omdat dit blijkbaar is wat me motiveert en omdat we slechts één keer leven, doe ik mezelf (en hopelijk ook anderen) een plezier. Ik ga met enthousiasme aan de slag.

Het start met het kiezen van een concept voor de puzzel en ik hoop dat ik een puzzel bedenk die niet al te vaak voorkomt. Dat is best lastig, want je gaat ook niet alle mysterie caches in Nederland checken, er zijn immers 25.000 caches in Nederland. De originaliteit zal dus betrekkelijk zijn. Ik wil het liefst een uitdaging toevoegen, eentje waar je als cacher ook op kan kauwen en die na het oplossen een stukje 'extra kennis' oplevert. Een beetje een ´Aha´ gevoel. 

Allereerst zoeken we een locatie waar we onze schat kunnen neerleggen, we wandelen een paar keer door een gebied dat we leuk vinden. Bij het zoeken naar de locatie vormt zich ook een steeds concreter beeld van de puzzel, we laten ons inspireren door de omgeving. De cache krijgt uiteindelijk eigenlijk twee puzzels. 

Ik wil ook een goede verstopplek. In de omgeving ben ik wel beperkt met de mogelijkheden. Hierbij helpt mijn partner me, zij is degene die thuis altijd de klussen doet, en houd wel van iets in elkaar bouwen. Zo zetten we samen de cache op, de één meer gericht vanuit de puzzel, de ander voor het maken van de fysieke stash. Allebei creatief op een andere manier, zij met de handen en ik met het hoofd. 

Geen idee waar dat vandaan komt, maar mijn gedachten gaan hoe we elkaar toch geweldig aanvullen. En dat merken we vaker. We zijn echt op heel veel punten qua smaak, kennis en karakter tegengesteld. Andersdenkend is het woord misschien, wellicht is dat het geheim van onze relatie. Is het succes van een relatie afhankelijk van deze kenmerken? Meestal hoor je juist over de overeenkomsten. Gek eigenlijk dat we elkaar gevonden hebben.

Een grappig experiment illustreert deze vraag. We leerden elkaar kennen, zoals dat vaak gaat, tijdens studie. Toen had je nog geen internet. Later, met de opkomst van internet, bloeiden allerlei digitale mogelijkheden tot partner zoeken op, zoals sociale media maar ook datingssites.  Het opvallende is dat veel datingsites juist mikken op overeenkomsten binnen relaties. Ik kreeg in die tijd van iemand een mail met links naar een aantal online psychologische testen. Ik heb er een paar uitgeprobeerd, sommige waren anoniem, voor sommige moest je een e-mail adres invullen om de uitslag te krijgen. 

Nu gebeurde het dat ik, zonder dat ik het wist, een test deed op een datingsite. In eerste instantie had ik dat niet in de gaten, en net als sommige andere testen, moest je een e-mail adres invoeren om de uitslag opgestuurd te krijgen. Voor ik het wist had ik me daarmee ingeschreven met een 'free-abonnement' op de datingsite middels het email adres. Sta je toch even te kijken...

Omdat het toen nog erg nieuw was, en nieuwsgierig aagje die ik ben, ben ik gaan kijken hoe het werkte. Ik had blijkbaar nu toch een account aangemaakt. Ik ben gaan rondkijken en ik heb naar het matching systeem gekeken. Dit systeem is gebaseerd op levensfase, karaktertrekken, hobby's en favoriete bezigheden. Als die een bepaalde mate van overeenstemming heeft, dan komen er matches tevoorschijn.  

Met veel naïef enthousiasme over wat ik had ontdekt deelde ik dit met mijn ega. Haar reactie was iets anders dan ik gedacht had. Ze was 'not amused' en schoten haar ogen donder en bliksem. Maar toen ik vertelde hoe ik erop verzeild was geraakt, kwamen we weer op speaking terms.. Ik liet haar de site zien, en legde ook uit hoe zo'n site een match probeert te vinden. 

Interessant: om elkaar te vinden ben je afhankelijk van een algoritme van een stukje software van de datingsite. We begonnen een interessant experiment: Om te kijken of we wel echt bij elkaar pasten heeft zij ook een account aangemaakt. We verwachtten dat we elkaar snel zouden vinden, maar na dagen zoeken is er nooit een match geweest en uiteindelijk hebben we elkaar nooit gevonden... tja... Waar was onze match dan afhankelijk van?

Maar goed, weer terug naar het maken en plaatsen van de geocache 'Afhankelijk van het weer'...' Ook dit was afhankelijk, van het weer. In de regen waren we thuis bezig, en met mooi weer buiten.

Qua puzzel en bijbehorende formules heb ik me laten leiden door mijn ervaring met 'De vijf elementen'. Ik heb tips gekregen van geocachers, om de cache interessanter te maken, op een leuke plaats te leggen, om de manieren om de puzzel op te lossen te beperken en te voorkomen dat je de stash kan vinden zonder de puzzel. Dit heb ik verwerkt in deze mystery-cache. En daarmee is het succes ook afhankelijk van een aantal goede tips.

Ik heb de puzzel laten testen door een redelijk ervaren geocacher. Die kwam er zelf niet helemaal uit en moest een vriend inschakelen. Daar schrok ik enigszins van, want de puzzel mag best wat hoofdbrekens geven, maar moet wel oplosbaar zijn. De vriend van de vriend kwam gelukkig een stuk verder en dat gaf ons vertrouwen dat de puzzel opgelost kon worden. 

Nu nog de stash verstoppen. Dus we gingen op weg naar de verstopplek. Wanneer je een cache verstopt moet dit natuurlijk ongezien gebeuren. Je wilt niet dat iemand nieuwsgierig wordt en gaat kijken en de stash meeneemt. Mensen die het spel niet kennen worden dreuzels of muggles genoemd. De term dreuzels (Engels: muggles) komt uit de Harry Potter boeken, waarbij onderscheid gemaakt wordt tussen de tovenaars en de niet-tovenaars. En deze laatste mogen natuurlijk niets weten van alle magie. En zo werkt dat ook bij geocache-magie. Je wilt niet dat iemand je ziet bij het zoeken, vinden of verstoppen van de cache.

Na enige tijd is het mogelijk om de cache te verstoppen, zonder gezien te worden door dreuzels. En al terug wandelend voelen we ons de ouders van klein duimpje: je laat toch een 'kindje' achter. Nu maar hopen dat de stash vaak bezocht gaat worden, en dat anderen er veel plezier aan hebben.

Eenmaal thuis aangekomen melden we de cache aan voor review. Niet veel later wordt hij gepubliceerd, onder de naam 'Afhankelijk van het weer'. 

Onze cache bleef gelukkig niet lang alleen achter. Na een week werden de eerste drie 'finds' gelogd. En ik mag wel zeggen, dat was onverwacht en ondanks het weer, want die was in die periode nogal wisselvallig.

De cache is nu enkele maanden online en hij wordt regelmatig bezocht, en de logs zijn leuk om te lezen. Leuk is dat de puzzel voor veel mensen nieuw is (hoewel ik ook een logje kreeg van iemand die een dergelijke puzzel elders ooit een keer had meegemaakt). En heerlijk ook als mensen een foto bij de logs plaatsen. Ik ben zo vrij ze op te nemen in deze blog.  

Ziezo, twee van de vijf kleurtjes staan. Op weg naar van elk type minimaal één... 
En ik kom er achter: geocaching.com is eigenlijk een datingsite voor cache en cacher...

Voer voor psychologen

Johan